Sposoby dostarczania paliwa

Gaźnik

Urządzenie tworzące mieszankę paliwowo-powietrzną o odpowiednim składzie w benzynowych silnikach spalinowych. W gaźniku następuje dozowanie paliwa, jego odparowanie i wymieszanie par paliwa z powietrzem oraz dostarczenie odpowiedniej ilości wytworzonej mieszanki poprzez kolektor dolotowy do cylindra. 

Powietrze zasysane przez tłok w czasie suwu ssawnego przepływa przez gardziel gaźnika, w przewężeniu gardzieli występuje spadek ciśnienia powietrza, co powoduje zasysanie paliwa z komory pływakowej, pływak utrzymuje stały poziom paliwa w komorze pływakowej, trochę poniżej poziomu wypływu paliwa dyszy do gardzieli, tak by podczas postoju silnika paliwo nie wypływało z dyszy. Zwiększenie otwarcia przepustnicy zwiększa prędkość powietrza przepływającego przez gaźnik, w przewężeniu gardzieli spada przy tym bardziej ciśnienie, co powoduje zwiększenie ilości zasysanego z komory pływakowej paliwa. W rzeczywistości budowa gaźnika jest dużo bardziej skomplikowana. 

Gaźnik musi pogodzić wiele sprzecznych interesów, głównie oszczędność paliwa, duża moc silnika, praca przy zimnym i ciepłym silniku, nagłe otwarcie przepustnicy mówiące o tym, że kierowca zamierza nagle zwiększyć moc, i inne. W tym celu montuje się zazwyczaj dwie gardziele przepustnicy, z których druga otwiera się dopiero w określonych warunkach. We współczesnych samochodach nie stosuje się gaźników, zostały wyparte przez układy wtrysku paliwa, jednopunktowego i wielopunktowego. Układy te, sterowane komputerowo zapewniają lepsze dawkowanie paliwa w zależności od warunków pracy silnika, dzięki czemu silnik jest oszczędniejszy i posiada lepszą charakterystykę pracy. Na eliminację gaźników w układach zasilania silników benzynowych miały też wpływ wymogi ekologii, w tym kwestie czystości spalin i norm emisji gazów cieplarnianych.

 

 

Wtryski paliwa

Wtrysk paliwa ogólnie jest to sposób dostarczenia paliwa do silnika spalinowego. Spaliny z silnika z wtryskiem zawierają mniej tlenku węgla i niedopalonych węglowodorów w stosunku do zasilania gaźnikowego, który praktycznie wyszedł z użycia. W silniku o zapłonie iskrowym istnieje kilka rodzajów wtrysku paliwa:

  • wtrysk jednopunktowy (SPI)

Zasilanie paliwem silników o zapłonie iskrowym polegające na wtryskiwaniu paliwa przez pojedynczy centralny wtryskiwacz. Paliwo to następnie kolektorem ssącym dociera do wszystkich cylindrów silnika. Rozwiązanie to zostało wyparte przez bardziej skuteczne i precyzyjne wtryski wielopunktowe.

  • wtrysk wielopunktowy (MPI)

Zasilanie paliwem silników o zapłonie iskrowym polegające na wtryskiwaniu paliwa przez osobne wtryskiwacze poprzez kolektor ssący do każdego cylindra z osobna. Nad pracą układu wtryskowego zarówno wielopunktowego jak i jednoponktowego czuwa odpowiedni sterownik, zwany potocznie komputerem, regulując czas i długość wtryskiwanego paliwa (pod odpowiednim ciśnieniem).

  • wtrysk bezpośredni (DI)

Wtryskiwacze umieszczone są w cylindrach, wtrysk paliwa w tych silnikach zapewnia jego lepsze wymieszanie z powietrzem i pozwala na lepsze, niemalże całkowite spalenie przy mniejszym współczynniku nadmiaru powietrza. Do silników z wtryskiem bezpośrednim za względu na umiejscowienie wtryskiwaczy nie ma możliwości założenia standardowej wtryskowej instalacji gazowej, do tego rodzaju układu wtryskowego przeznaczone są specjalne dedykowane do konkretnego silnika instalacje LPG. Silniki te mają zazwyczaj odpowiednie oznaczenia, które ułatwiają rozpoznanie rodzaju wtrysku:

  • FSI, TSI oraz TFSI dla samochodów marki Audi, Seat, Skoda, Volkswagen,
  • JTS oraz TBI dla samochodów marki Alfa Romeo,
  • THP oraz PureTech – silniki Peugeot oraz Citroen,
  • Tce oraz Sce dla samochodów marki Dacia i Renault,
  • Ecoboost – silniki Forda z bezpośrednim wtryskiem paliwa,
  • GDI – typowe oznaczenie dla marek KIA oraz Hyundai,
  • Skyactive oraz DISI – znajdziemy pod maską Mazdy,
  • DIG – oznaczenie stosowane w Nissanach oraz Infiniti,
  • DIT – silniki Subaru z bezpośrednim wtryskiem paliwa,
  • Boosterjet dla samochodów marki Suzuki.